مزایای سازمان همکاری شانگهای برای ایران
پس از پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای، اهمیت سازمان همکاری شانگهای برای ایران نیز آشکار شد.حمایت سیاسی سازمان همکاری شانگهای همان چیزی است که ایران در حال حاضر به آن نیاز دارد.
سازمان همکاری شانگهای همچنین به ایران کمک می کند تا هدف خود را برای تقویت خود در مسیر تبدیل شدن به یک قدرت جهانی ، با سرعت بیشتری محقق کند. این خواسته ایرانیان است که کشور خود را دوباره به یک قدرت جهانی تبدیل کنند، در این روند ایران به حمایت و کمک شرکای خود نیاز دارد. با مروری بر تاریخ روابط بین الملل در طی قرن ها به این نتیجه می رسیم که هیچ کشوری بدون همکاری با گروه و کشورهای دیگر تبدیل به یک قدرت جهانی پایدارنشده است. در حال حاضر، به نظر می رسد که سازمان همکاری شانگهای می تواند در این زمینه به ایران کمک کند.
ایران نه تنها یک قدرت بزرگ غرب آسیا است، بلکه کشوری با پتانسیل بالا برای تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ جهانی است. ایران به عنوان کشوری که قدرت و نفوذ منطقه ای آن بویژه در سال اخیر افزایش یافته است، نقشی انکار ناپذیر در حل بسیاری از مسائل منطقه ای در خاورمیانه ، آسیای مرکزی و جنوب آسیا ایفا می کند.
چالش ها
اگرچه ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای به هر دو طرف کمک خواهد کرد، اما دو طرف نباید توقع زیادی از یکدیگر داشته باشند. از یک سو، اگرچه سازمان همکاری شانگهای از زمان تأسیس تاکنون دستاوردهایی داشته است، اما در حال حاضر نمی توان توانایی های آن را دست بالا ارزیابی کرد. به عنوان مثال، دو عضو سازمان همکاری شانگهای، تاجیکستان و قرقیزستان، در جریان اجلاس سمرقند که به تازگی پایان یافته است، وارد جنگ شدند که بدیهی است که چالشی جدی برای سازمان همکاری شانگهای است.
وظایف سازمان همکاری شانگهای دستخوش تغییراتی شده است و در عین تمرکز بر امنیت منطقه ای و مبارزه با تروریسم، توجه روزافزون به همکاری های اقتصادی و تجاری بین کشورهای عضو نیز معطوف شده است. در حال حاضر ایران به دنبال توسعه اقتصادی و صادرات کالا است و تحولات جدید در سازمان همکاری شانگهای هم پاسخگوی این نیازهای ایران است. سازمان همکاری شانگهای که اهمیت فزاینده ای به همکاری های اقتصادی و تجاری قائل است، شریک خوبی برای ایران به حساب می آید.
بویژه از زمان شروع جنگ اوکراین، ایران همچنین به عنوان یکی از منابع مهم برای حل بحران انرژی اروپا مورد توجه قرار گرفته است.
تناقض آشکار بین برخی از کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای خطری پنهان است که نمی توان آن را برای توسعه و رشد سازمان نادیده گرفت.
از سوی دیگر، از طرفی ایران ممکن است یک عضو مفید برای سازمان همکاری شانگهای باشد، ولی مثل هر یک از کشورهای عضو این سازمان شاید در مواقعی شاید چالش هایی نیز برای آن داشته باشد چرا که در دنیای امروز، روند کلی این است که روابط بین سازمانهای بینالمللی و کشورهای عضو آنها سستتر شده است زیرا دنبال کردن و در نظر گرفتن منافع ملی کشورها به طور فزاینده ای نسبت تعهد آنها در قبال منافع جمعی و سازمان های بین المللی پیشی گرفته است.