در کنار نام روسیه که به عنوان تهدید فوری در سند راهبرد دفاع ملی آمریکا از آن یاد شده است، ایران و کره شمالی هم همچنان در فهرست تهدیدها قرار گرفته اند. این سند ادعا میکند که جمهوری اسلامی اقدامهایی انجام میدهد که قابلیت این کشور برای تولید یک جنگ افزار هستهای را افزایش میدهد و حتی این کشور هواپیماهای بدون سرنشین، نیروهای موشکی و قابلیتهای دریایی پیشرفته خود را صادر میکند که جریان آزاد منابع انرژی و بازرگانی بین المللی را تهدید میکند.
لوید آستین وزیر دفاع آمریکا در این مورد گفت که با در آمیختن این اسناد در یکدیگر تضمین میکنیم که تمام وزارتخانه به سمت جلو حرکت کند و “منابع خود را با اهدافمان تطبیق دهیم”. براساس این سند وزارت دفاع آمریکا به مدرن سازی نیروهای هستهای، کنترل، فرماندهی و ارتباطات هستهای و تولید سلاح هستهای خواهد پرداخت.
این نشریه همچنین به تمرکز بر روی منطقه هند- اقیانوسیه و توصیف چین به عنوان یک تهدید، بدون ارائه برنامه برای مقابله با آن نقد وارد کرده است. مارک کانسیان مشاور ارشد مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی فقدان نیروی کافی و عدم پرداختن به جزئیات در این سند را نقد کرده است. وی با گمانه زنی نسبت به اینکه این مسائل احتمالا در نسخه محرمانه قید شده، گفت: این سند نمیگوید چگونه (کمیت) نیروهایی را که میخواهد حمایت کند را تعیین کرده و خدمات نظامی چقدر خواهد بود. در واقع، یک عدد و رقم هم وجود ندارد.
به گزارش سه شنبه ایرنا دولت جو بایدن یک راهبرد دفاعی جدید در راستای ارزیابی نیازها و اولویتهای وزارت دفاع منتشر کرد که با تغییرات اساسی زرادخانه هستهای و نوسازی تسلیحات، ارتش آمریکا را در وضعیت جنگ سرد با چین و روسیه قرار میدهد.
چین در واکنش به راهبرد امنیت ملی که پیش از راهبرد دفاع ملی آمریکا منتشر شد، به شدت از رویکرد واشنگتن در قبال روابط با چین انتقاد کرد و خواستار دنبال کردن همکاری برد- برد شد. مائو نینگ سخنگوی وزارت خارجه چین روز ۱۳ اکتبر (۲۱ مهر) اعلام کرد: حفظ ذهنیت حاصل جمع صفر در جنگ سرد و بزرگ کردن درگیریهای ژئوپلیتیکی و رقابت قدرت های بزرگ نه مورد پسند است و نه سازنده.
از سوی دیگر ادعاهای همیشگی آمریکا در مورد دخالت ایران در تحرکات نظامی در خاورمیانه و انجام عملیات مخرب سایبری و اطلاعاتی در این سند مطرح شده است. این درحالی است که در عمده مواردی که ویرانیهای بسیاری در کشورهای منطقه از جمله عراق، سوریه و لیبی به بار آمده، رد پای آمریکاییها مشاهده میشود.
سوابق حضور نظامی آمریکا در ویتنام، عراق و افغانستان نشان دهنده ناکامی و شکست سیاستهای مداخله جویانه آمریکا در دهههای گذشته است که ویرانیهای بسیاری را به عراق تحمیل کرد و با وجود حضور ۲۰ ساله در افغانستان نه تنها دستاوردی نداشت بلکه این کشور را با مشکلات عدیده اقتصادی و حقوق بشری ترک کرد.
حال واشنگتن با دور کردن تمرکز خود از منطقه خاورمیانه و آنچه تلاش برای حضور در عرصه رقابت قدرتهای بزرگ عنوان شده، به دنبال تغییر زمین بازی است. با انتشار سند راهبرد دفاع ملی و استقرار برخی از جنگ افزارهای هستهای از غرب گرفته تا نیمکره شرقی، شاهد هستیم که رویکردهای آمریکا بیشتر جنبه تهاجمی دارد تا اینکه بتوان به عنوان سیاست دفاعی از آن بهره برد.
سند دفاع ملی آمریکا مغایر با صلح جهانی
وی تاکید کرد: نیاز فوری به کاهش خطر جنگ هستهای وجود دارد به ویژه در زمانیکه تنشهای هستهای در مقایسه با سالهایی که بالا بود، بالاتر رفته است. خطر اشتباه محاسباتی و تنش سریع ناخواسته میتواند منجر به استفاده از تسلیحات هستهای شود.
جمهوری اسلامی بارها تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای را رد کرده و حتی گامهای موثری را برای احیای توافق هستهای سال ۲۰۱۵ برداشته است اما واشنگتن سیاستهای دوگانهای را در این مورد در پیش گرفته است.
آمریکا تشکیلات هستهای چین را یک چالش بی سابقه برای ارتش خود میداند که از پایان جنگ دوم جهانی تنها ترس بدنه نظامی واشنگتن، بازدارندگی در برابر حمله هستهای شوروی و پس از آن روسیه بوده است. احساس خود بزرگ بینی صرف آمریکاییها و تلاش برای داشتن دست برتر نسبت به قدرتهای بزرگ، همچنین مداخله نظامی آنها در دیگر مناطق با ادعای برقراری نظم و امنیت، صلح و ثبات جهانی را به خطر انداخته است.
به نوشته نشریه تایم، راهبردی که توسط لوید آستین وزیر دفاع آمریکا ارائه شده به صورت عمده مغایر با وعدههای انتخاباتی بایدن برای کاهش نقش تسلیحات هستهای در استراتژی آمریکا است.
در این سند همچنین با اشاره به بازیگران دولتی از جمله ایران و کره شمالی، آمده است که اشاعه موشکهای پیشرفته، پهپادها و ابزارهای سایبری به رقبای آمریکا اجازه میدهد که نیروها، متحدان و شرکای آن را به صورت غیر مستقیم و غیر قابل انکار تهدید کند. آمریکا در سند جدید خود تاکید میکند که زرادخانه هستهای خود را گسترش خواهد داد مسالهای که میتواند امنیت و صلح جهانی را به خطر بیاندازد.