نگاهی به تاریخ نشان می دهد عامل این بمباران های فجیع تاریخی، دولتی است که به جای پاسخگویی، مدعی یکهتازِ مقابله با سلاحهای کشتار جمعی است! آمریکا اولین و تنها کشوری که در حملات خود به هیروشیما و ناکازاکی از سلاحهای هستهای استفاده کرد و بزرگترین زرادخانههای سلاح هستهای را در خود جای داده، با خروج تدریجی از معاهدات و نهادهای بینالمللی، و همچنین متحد آن در منطقه یعنی رژیم غاصب صهیونیستی که به پرچمداران نقض حقوق بین الملل و ذبح حقوق بشر شهرت یافته اند و جهان را به صحنه بی ثباتتری تبدیل کرده اند که در آن، دیگر هیچ محدودیتی برای استقرار و کاربرد سلاحهای اتمی نخواهند داشت؛ این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره در صدد ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای بوده و در کنفرانس های بین المللی در این زمینه حضور فعالی داشته است.
پس از بمباران اتمی شهر هیروشیما (۶ اوت ۱۹۴۵) آمریکا به منظور وادار کردن دولت ژاپن به تسلیم در جنگ، شهر ناکازاکی (۹ اوت ۱۹۴۵) را نیز بمباران اتمی کرد و مدت کوتاهی پس از آن، امپراتور وقت ژاپن، در سخنانی اعلام کرد به منظور حفظ نسل مردم کشورش، به صلح بدون قید و شرط با متفقین گردن نهاده است تا به این صورت بزرگترین جنایت علیه بشریت را متوقف کند.
در صبح روز ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ میلادی در بیابان آلَموگوردو (ایالات متحده آمریکا)، نوری خیره کننده به ناگاه خورشید را از نظرها پنهان کرد و سپس به آرامی چون ابری از دود و خاکستر به سوی آسمان زبانه کشید و در مقابل دیدگان کارشناسان علمی و نظامی که آنسوی تر نظاره گر این منظره بودند، برای اولین بار «قارچ اتمی» مشهور پدیدار گشت. اتم، قدرت مهیب خویش را آشکار ساخت اما باید منتظر ۶ و ۹ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی بود تا سراسر جهان متوجه خطر اتم گردد: هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن در کسری از ثانیه ویران گشت و ۲۲۰ هزار قربانی برجای ماند.
در این مدت محاکم بین المللی سکوت کرده اند و این مساله سبب شد جنایات جنگی گسترده امریکا در نقاط مختلف جهان از جمله عراق و افغانستان مجددا تکرار شود.
به عبارت دیگر، این سکوت کرکننده مجامع بین الملل سبب شد راه برای تکرار جنایات مشابه آمریکا در اقصی نقاط جهان از جمله افغانستان و عراق باز شود.
جمهوری اسلامی ایران قاطعانه و در چارچوب سیاست اصولی خود مبنی بر خلع سلاح همگانی بینالمللی، ضمن تاکید بر استفاده برابر و صلحآمیز از انرژی هستهای، همواره در اختیار داشتن، استفاده و تهدید به استفاده از چنین تسلیحات نامتعارفی را مغایر با تمامی معیارهای انسانی و الزامات حقوقی بینالمللی دانسته و عزم راسخ خود را در راستای پیشبرد و تحقق آرمان جهان عاری از تسلیحات هستهای اعلام میدارد و همواره آماده همکاری سازنده با جامعه جهانی است.
اکنون که هفتاد و هفت سال از این فاجعه انسانی در ژاپن می گذرد به رغم تاکید بسیاری از کشورهای جهان برای شگل گیری جهان عاری از سلاح های هسته ای از جمله پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران مبنی بر شگل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» که از سوی سازمان ملل نیز به تصویب رسید، این سوال مطرح می شود که تاکنون چه اقدامانی برای منع تولید و گسترش سلاحهای هستهای در جهت جلوگیری از تکرار چنین فجایعی انجام شده است؟ نگاهی به تاریخ معاصر نشان می دهد آمریکا به عنوان عامل جنایت بمباران و فاجعه تاریخی هیروشیما و ناکازاکی و متحدانش از جمله رژیم صهیونیستی، از هیچ تلاشی برای ایجاد ناامنی و بی ثباتی در جهان از جمله ممانعت در شکل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» دریغ نکرده و حاضر به نابودی زرادخانه های خود نیستند!؟