وردینژاد، ظرفیتهای ایران در رابطه با چین را جمعیت با سواد و کارشناسان نخبه ایران، منابع انرژی گسترده و منابع کانی، موقعیت ژئواستراتژیکی جمهوری اسلامی و ثبات داخلی ایران در شرایط ناپایدار خاورمیانه، منافع منطقهای مشترک با چین و کشورهای مستقل آسیایی، مواضع سیاسی نزدیک رهبران و دولتهای دو کشور دانست.
سفیر پیشین ایران در چین افزود: بدیهی است که این اقدامات باید در قالب یک مکانیزم و راهکار موثر قرار گیرد که این مکانیزم کارآمد می تواند محورهای فضای اعتماد، باورسازی و اطمینان بخشی، همکاری با شرایط برد – برد، شفافسازی عرصهها و ظرفیتهای همکاری، تشکیل واحدها و بنگاههای مشترک که وابسته به “ظرفیتهای همکاری” دو طرف است.
وی تلاش برای ایجاد بانک ایران و چین برای حمایت از همکاریهای دو کشور و ایجاد تسهیلات تجاری، پولی و مالی برای بازرگانان دوطرف؛ تشکیل شرکتهای مشترک حمل و نقل بین ایران و چین، نظیر خطوط هوایی، دریایی و ریلی مشترک، تقویت مناسبات بخشهای خصوصی دو کشور را هم از دیگر گامهای موثر برشمرد.
وی مشکلات همکاری موثر و همه جانبه دو کشور ایران و چین را عبارت از مشکلات سیاسی، پروپاگاندای غربی و آمریکائی، مشکلات شناختی در عرصه اجرائی و اداری، مشکل گردش اطلاعات شفاف و روان، قوانین و مقررات جهانی تحت نفوذ غرب، محدودیتهای سیاسی و حقوقی، ریسکهای اقتصادی، تحریمهای یکجانبه و حفرهها و گپهای اطلاعاتی بین المللی دانست.
سفیر پیشین ایران در چین افزود: ازسوی دیگر، تلاش کنیم تا شرکتهای چینی هم نسبت به سطح فناوری، تواناییها و ظرفیتهای واقعی ایران مطلعتر شوند. تا آنکه توسعه همکاریهای بخشهای خصوصی اقتصادی دو کشور و تقویت روابط در صنایع سنگین و متوسط چین و ایران دنبال شود.
وردینژاد، جذابیتهای ایران برای چین را دربرگیرنده عرصههای ذخائر نفت و گاز، منابع کانی و غیر فلزی، نیروی انسانی کارآمد، بازار پرکشش داخلی، بازارهای تحت نفوذ منطقهای ایران در غرب آسیا، زیرساختها و موقعیت ترانزیتی و مواضع سیاسی و استقلال رای ایران دانست و تصریح کرد: در زمینههای سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، فضای همکاری دو کشور در شاخههای گوناگون فراهم می باشد.
وردینژاد خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم که روابط ایران و چین از بعد اقتصادی و فرهنگی هنوز گنجایش توسعه زیادی دارد اما بدلیل فقدان استراتژی و فراز و نشیبهای موسمی از ثبات و پویایی لازم برخوردار نیست. البته، تحولات اوکراین و تایوان و رفتار غرب با روسیه و چین، تا حد زیادی ضرورت همکاری ایران، روسیه و چین را برای برنامهریزان سه کشور روشنتر کرده است.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، فریدون وردینژاد در سیزدهمین نشست انجمن دوستی ایران و چین گفت: باتوجه به اینکه، چین بازار بزرگ مصرف آینده دنیا است و ایران نیز یکی از بزرگترین تولیدکنندگان انرژی در جهان، بازار چین یک بازار قابل اتکاء برای ایران است و ایران نیز با توجه به ذخایر عظیم نفتی و گازی یک تامین کننده قابل اتکاء برای جمهوری خلق چین محسوب میشود. در حقیقت دو کشور ایران و چین در قالب سند راهبردی ۲۵ ساله دو اقتصاد مکمل به حساب می آیند.
سفیر پیشین ایران در چین افزود: از این رو، هم زمان با توسعه شتابان اقتصادی چین و روند رو به رشد اقتصاد کشورمان در دههها و سالهای اخیر، شاهد توسعه روزافزون مناسبات دو جانبه ایران و چین در بخشهای مختلف اقتصادی و فرهنگی، در ابعاد دوجانبه و چندجانبه هستیم.
سفیر پیشین ایران در چین درباره ضرورتهای اجتنابناپذیر در همکاریها و مناسبات دو کشور پیشنهاد کرد: طرف ایرانی این تفاهمنامه، ضمن تداوم تلاش درحضور جدی دراتحادیه اوراسیا، با ایجاد زیرساختهای حقوقی، تجاری و حمل و نقل و پویائی تعرفهای، برای تقویت زیربسترهای حقوقی، سیاسی و اقتصادی «یک پهنه – یک راه» و «بریکس» هم اقدام عاجل بنماید و ضمن حضور فعالانه در سازمان همکاریهای شانگهای و گفت و گوهای آسیائی، حضور بخش خصوصی را در این عرصهها و نیز در”اجلاس اقتصادی بوآاو” تحکیم ببخشد.